#ControllingPlutellaXylostella #DiamondbackMoth #PestManagement #BiologicalControl #CropRotation #Insecticides #ResistanceManagement
Plutella xylostella ដែលត្រូវបានគេស្គាល់ជាទូទៅថាជាខែពេជ្រ គឺជាសត្វល្អិតដ៏ល្បីឈ្មោះដែលបណ្តាលឱ្យមានការខូចខាតយ៉ាងសំខាន់ដល់ដំណាំ cruciferous ដូចជាស្ពៃក្តោប ផ្កាខាត់ណាខៀវ និងផ្កាខាត់ណាខៀវ។ វាគឺជាប្រភេទសត្វចំណាកស្រុក ដែលបានរីករាលដាលពាសពេញពិភពលោក ដែលធ្វើអោយវាពិបាកក្នុងការគ្រប់គ្រង។ នៅក្នុងអត្ថបទនេះ យើងនឹងពិភាក្សាគ្នាអំពីយុទ្ធសាស្ត្រផ្សេងៗដែលអាចប្រើដើម្បីគ្រប់គ្រងសត្វល្អិតចង្រៃ និងការពារការបាត់បង់ដំណាំ។
ការវិវឌ្ឍន៍នៃភាពធន់នឹងខែពេជ្រចំពោះថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតបានក្លាយទៅជាការព្រួយបារម្ភកាន់តែខ្លាំងឡើងក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ។ ដូច្នេះ វាចាំបាច់ក្នុងការរួមបញ្ចូលវិធានការត្រួតពិនិត្យជាច្រើន ដើម្បីកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់នៃសត្វល្អិតនេះ។ យុទ្ធសាស្រ្តដ៏មានប្រសិទ្ធភាពបំផុតមួយគឺការប្រើប្រាស់ភ្នាក់ងារគ្រប់គ្រងជីវសាស្រ្តដូចជា ប៉ារ៉ាស៊ីត មំសាសី និងភ្នាក់ងារបង្ករោគ។ ភ្នាក់ងារទាំងនេះគឺជាក់លាក់ចំពោះខែពេជ្រ ហើយអាចកាត់បន្ថយចំនួនប្រជាជនរបស់វាបានយ៉ាងច្រើន ជាពិសេសនៅពេលប្រើក្នុងការរួមបញ្ចូលគ្នាជាមួយវិធានការត្រួតពិនិត្យផ្សេងទៀត។
ការអនុវត្តវប្បធម៌ដូចជាការបង្វិលដំណាំ និងអនាម័យក៏អាចដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការគ្រប់គ្រងខែពេជ្រផងដែរ។ ដោយសារសត្វល្អិតនេះត្រូវបានគេស្គាល់ថាអាចរស់បាននៅលើកំទេចកំទីដំណាំ ការសម្អាតវាលស្រែក្រោយការប្រមូលផលអាចកាត់បន្ថយចំនួនប្រជាជនរបស់វាយ៉ាងច្រើន។ លើសពីនេះ ការដាំពូជដែលធន់ទ្រាំ និងការប្រើប្រាស់ដំណាំអន្ទាក់ អាចកាត់បន្ថយការខូចខាតដែលបង្កឡើងដោយខែពេជ្រ។
វិធានការគ្រប់គ្រងគីមី ដូចជាថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតអាចមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការគ្រប់គ្រងខែពេជ្រ ប៉ុន្តែពួកគេគួរតែត្រូវបានប្រើដោយយុត្តិធម៌ដើម្បីការពារការវិវត្តនៃភាពធន់។ វាចាំបាច់ណាស់ក្នុងការធ្វើតាមការណែនាំរបស់ផ្លាកសញ្ញា និងលាបថ្នាំសម្លាប់សត្វល្អិតតែនៅពេលចាំបាច់។
សរុបសេចក្តីមក ការគ្រប់គ្រងសត្វល្អិតចង្រៃ ត្រូវការវិធីសាស្រ្តចម្រុះ ដែលរួមមានវិធានការគ្រប់គ្រងជីវសាស្រ្ត វប្បធម៌ និងគីមី។ ការអនុវត្តយុទ្ធសាស្រ្តទាំងនេះអាចកាត់បន្ថយការខូចខាតយ៉ាងសំខាន់ដោយសារសត្វល្អិតនេះ និងជួយរក្សានិរន្តរភាពនៃផលិតកម្មដំណាំ cruciferous ។